یحیی شیدا

یحیی شیدا در سال 1303 هجری شمسی در تبریز دیده به جهان گشود، پدرش مرحوم حسن یوزباشی چرندابی از مجاهدان مشروطه و از محله چرنداب تبریز بود.

وی از سال 1327 همکاری خود را با مطبوعات آغاز کرد و در نخستین قدم در روزنامه «آذر مرد» به عنوان سردبیر مشغول به کار شد.
استاد شیدا، مدتی در مدرسه طالبیه تبریز رشته علوم دینی را تحصیل کرد و به زبان‌های آلمانی، عربی، ترکی و فارسی آشنایی کامل داشت.
وی عضو انجمن نویسندگان باکو و دارای دکترای افتخاری ادبیات از این مرکز دانشگاهی بود.
از آثار و تالیفات وی می‌توان به فرآورده‌ها، در زوایای تاریخ نثر، تلواسه‌ها، قصاید، غزلیات، پسرخان، دریای متلاطم، جنایات زن یا شاهکارهای طبیعت ، ادبیات اوجاغی در سه جلد، اودلار وطنی، اودلی سوزلر، اون جزوه و بی ریانین اوره ک سوزلری اشاره کرد.

منبع - جام جم

استاد یحیی شیدا عصر پنجشنبه 28 مهرماه 1390 بدرود حیات گفت. 

*

1 - تبریز

اصلانلار اویلاغی ، شئرلر یاتاغی
آزادلیق اؤلکه سی قهرمان تبریز
الیمده قلمین بودور دیله یی
باغلاسین آدینا بیر داستان تبریز

*

2 - گئجه گوندوز

نئی تک اوجالیر ، ناله ی زاریم گئجه گوندوز
سن سیز داها یوخ صبر و قراریم گئجه گوندوز
از بس گئجه گوندوزلری سایدیم سنه خاطیر
آرتیب دیل زاریمدا شراریم گئجه گوندوز

*

 آختاردیم آراشدیردیم ، بو گؤزل جاتلار ایچینده
سئودیم سنی جانیم کیمی حانانلار ایچینده
طوفان قوشو تک حادثه لر قارشینا چیخدیم
گؤردوم سینه می نعره لی طوفانلار ایچینده

* 
3 - سن مندن آیری

سن مندن آیری من سندن آیری

حئیران دولاندیق هر بیر دیاری

سن مندن آیری من سندن آیری

اویدوق رقیبه پوزدوق قراری

سن مندن آیری من سندن آیری

*

گؤزلر یورولدو ، یوللار اوزالدی

خئیلک زاماندی ، دل ناگیراندی

سن مندن آیری ، من سندن آیری

*

بیگانه ائتدی ، مین فتنه برپا

دوشدوک بیز آیری ، اولدو نه غوغا

غربت دیاری گزدیک بیز آنجا

سن مندن آیری ، من سندن آیری

*

دوغما وطنده ، اولدوق فراری

اوتدو اوره کده ، غم لر غباری

سوسدوق قفسده بو شن بهاری

سن منده آیری من سندن آیری

*

هجر آتشینده بیهوده یاندیق

آل ائتدی دشمن ... سن من ایناندیق

بو درده دؤزدوک ، یئرسیز دایاندیق

سن مندن آیری من سندن آیری

*

حسرت اوره کده ، داغ تک قالاندی

حشره کیمین بو نیسگیل قالاندی

بس دیرکی اولدوق خئیلک زاماندیر

سن مندن آیری من سندن آیری

*

گئجه گوندور - یحیی شیدا

نئی تک اوجالیر ، ناله ی زاریم گئجه گوندوز
سن سیز داها یوخ صبر و قراریم گئجه گوندوز
از بس گئجه گوندوزلری سایدیم سنه خاطیر
آرتیب دیل زاریمدا شراریم گئجه گوندوز
* 
شب و روز 
ناله ی زارم همچون نی بلند می شود شب و روز  
بی تو دیگر صبر و قرار نتدارن شب و روز 
از بس شب و روز را به هوای تو شمردم 
آه و شرارم از دل زارم افزون شده شب و روز